กฎหมายพื้นฐาน

มันเป็นรัฐธรรมนูญฉบับแรกและสุดท้ายของจักรวรรดิออตโตมัน ประกอบด้วยชื่อเรื่อง 12 และรายการ 119 ชื่อของบทความนี้มีการกำหนดไว้ในเจ็ดบทความแรกของจักรวรรดิออตโตมัน 12 - บทความ 8, กฎหมายทั่วไปเกี่ยวกับการเป็นพลเมืองออตโตมัน, ข้อมูลเกี่ยวกับรัฐบาลในบทความ 26 - 27, ข้อมูลเกี่ยวกับข้าราชการ, บทความ 38 - 39, บทความสมัชชา -i บทความทั่วไป 41- 42 บทความ, คณะกรรมการ -I ayan บทความ บทบัญญัติของศาลยุติธรรมได้รับการพิจารณาในบทความ 59 - 60 ในขณะที่รายการของ mebusan เป็นหนึ่งในบทความ 64 - 65 บทความของศาลแผนกบทความ 80 - 81 รายการทางการเงินและ 91 - 92 และรายการจังหวัดจะรวมอยู่ในบทความ 95 - 96 ในที่สุดบทบัญญัติต่าง ๆ ได้รับการพิจารณาในหมู่สาร 107 - 108 รัฐธรรมนูญได้รับการแก้ไขครั้ง 112 ในช่วงระยะเวลาของมัน

เป็นพื้นฐานของการเปลี่ยนแปลงจากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ไปสู่ระบอบรัฐธรรมนูญ เป็นที่ยอมรับเมื่อวันที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 1876 และได้รับการประกาศโดยสุลต่านพร้อมกับฮูมายุนเมื่อวันที่ 24 ธันวาคม ดังนั้นระยะเวลารัฐสภาที่กำหนดขึ้นเป็นครั้งแรกพร้อมกับรัฐธรรมนูญเริ่มต้น ในการที่จะได้รับเลือกให้เป็นรองผู้ว่าจะต้องเป็นพลเมืองออตโตมันพูดภาษาตุรกีได้คล่องและมีอายุต่ำกว่า 30 ปี

ความสำคัญของกฎหมายพื้นฐาน

นอกจากจะเป็นรัฐธรรมนูญฉบับแรกแล้วประชาชนก็เริ่มมีส่วนร่วมในการบริหารงานเป็นครั้งแรก เป็นครั้งแรกที่ผู้คนมีสิทธิที่จะได้รับเลือกตั้งเลือกตั้งและเป็นตัวแทน เป็นครั้งแรกในรัฐที่มีรูปแบบของรัฐกฎหมายผู้บริหารหลักการยุติธรรมและสิทธิการเป็นพลเมืองถูกควบคุม รัฐธรรมนูญนี้ใช้รัฐธรรมนูญของประเทศโปแลนด์เบลเยียมและปรัสเซีย มันไม่ได้ถูกส่งไปยังการลงคะแนนสาธารณะ ภูมิต้านทานทางกฎหมายถูกนำมาใช้และรัฐบาลท้องถิ่นถูกควบคุมเป็นครั้งแรก เป็นครั้งแรกที่ศาลฎีกาถูกควบคุมโดยรัฐธรรมนูญ

 บทความหลักของเกณฑ์ทางกฎหมาย

ระบุว่าอำนาจของหัวหน้าศาสนาอิสลามและการครองราชย์เป็นของสมาชิกชายที่ใหญ่ที่สุด ระบุว่าศาสนาคืออิสลามและภาษาคือตุรกี คณะกรรมการบริหารมอบให้กับ Vekile มีการออกกฎหมายให้กับชุดประชุมอายานและชุดรอง สมาชิกสภา Ayan จะได้รับเลือกจากสุลต่าน บุคคล 50000 ทุกคนสามารถเลือกรองจากสาธารณะได้ และสมาชิกของ 4 ได้รับการเลือกตั้งเป็นประจำทุกปี มีให้เลือกสองระดับ ข้อเสนอทางกฎหมายสามารถทำได้โดยรัฐบาลเท่านั้น รัฐบาลรับผิดชอบต่อสุลต่าน สุลต่านสามารถเปิดและปิดสภาได้

1909 เปลี่ยนแปลง

เมื่อเปลี่ยนไปสู่ระบบรัฐสภาการเซ็นเซอร์จึงถูกแบนในสื่อ ผู้ถูกเนรเทศและอำนาจในการยุบสภาคนเดียวถูกยุบ