ช่วงเวลาที่ดีในชีวิต

ชีวิตคือของขวัญที่มอบให้เราพร้อมกับความจริงและความผิด แม้จะมีเหตุผลทั้งหมดที่ต้องขอบคุณสำหรับเราอยู่ไกลแค่ไหนจากเรา ชีวิตผิดหรือถูก แต่เราต้องดำเนินชีวิตด้วยการลดความผิดพลาด เพราะเรารู้ว่ามีหลายคนที่สามารถพูดคุยกับเราเมื่อพวกเขาทำผิด แต่เมื่อเราทำถูกต้องมีเพียงเล็กน้อยที่จะสนับสนุนเรา

มีสิ่งอื่น ๆ ที่แทนที่มิตรภาพและการสนทนาในชีวิต จากนั้นไม่มีมนุษยชาติเหลืออยู่ในไซต์ของฉันที่ซึ่งเขาเคยเป็นสมัยก่อน อาชญากรรมแห่งชีวิตคืออะไรหากเราต้องการความเหงา? เหตุผลสำหรับช่วงเวลาที่เราไม่สามารถอยู่ร่วมกับคนที่เรารักเป็นตัวเลือกของเราเอง หรือเหตุผลสำหรับช่วงเวลาพิเศษที่เราสร้างขึ้นเพื่อตัวเราเอง

ไม่ว่าเราจะใช้ชีวิตที่สวยงามและมีความสุขหรือไม่ แต่เราไม่ควรมองชีวิตเป็นเมื่อวานหรือพรุ่งนี้หรือวันนี้ พึ่งพาพรุ่งนี้การเลื่อนพรุ่งนี้เป็นความไม่แน่นอนของวันพรุ่งนี้ และเราไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะนำเราในเวลาใด แต่พระอาทิตย์ขึ้นทุกวันเพื่อที่เราจะได้เห็นมัน ชีวิตคือทุกวินาทีของเรา

ชีวิตเป็นเรื่องยาก แต่เราต้องมีปรัชญาของชีวิต ชีวิต แสดงใบหน้าที่เจ็บปวดของคุณ แต่ความหมายของคำที่เรียกว่าชีวิตเปลี่ยนไปด้วยความหมายที่มนุษย์เราเพิ่ม มีเพียงสิ่งเดียวเท่านั้นที่ทำให้เขาดีและทำให้เขาแย่ การเผชิญหน้ากับสิ่งที่เป็นลบความพยายามความทุกข์ความทุกข์การร้องไห้ความทุกข์ในระยะสั้นบุคคลไม่ต้องการให้อะไรเสร็จสิ้นและบริโภค เพราะผู้ชายคิดว่าเขาเชื่อมต่อกับชีวิตด้วยด้ายฝ้าย และถ้าเขาทำสิ่งนี้เขาคิดว่าเขาจะผูกพันกับชีวิตทั้งหมด

แต่คุณไม่เคยรู้ หากคุณไปถึงสถานที่ที่ไม่มีความพยายามคุณจะไม่สามารถมีความสุขถ้าคุณมีความสุขโดยไม่ต้องทุกข์คุณไม่สามารถเข้าใจความสุขคืออะไรคุณไม่สามารถเข้าใจในสิ่งที่ความสุขไม่ได้อารมณ์เสียวิธีที่จะหัวเราะถ้าคุณไม่รู้วิธีจริงใจร้องไห้ เป็นการยากที่จะหาสิ่งที่ถูกต้องโดยไม่ผิด เมื่อถึงเวลาเรามาทำลายแม้กระทั่งทำลายถ้าจำเป็น แต่อย่ายอมแพ้ที่จะสร้างสรรค์

บางทีเราทุกคนต้องการประสบการณ์ความตาย เพื่อที่จะเข้าใจว่ามันเป็นหมายเลขในลมหายใจที่เราใช้จ่ายอย่างโหดเหี้ยมไม่สิ้นสุด ความจริงที่ว่าเวลาผ่านไปโดยไม่ผ่านใครเรารีบแก้ไขไม่ได้ทุกวันบางทีชีวิตคาดหวังให้เราหัวเราะและเตือนเราถึงความตายที่ไม่ธรรมดา

ชีวิตที่เราไม่รู้ว่ามีลมหายใจให้เรามากมายแค่ไหน และเราก็ทำให้เราไม่พอใจอย่างมาก เราไม่หันกลับมามอง แต่มันก็ไม่ได้อยู่ในใจที่บอกว่ารู้สึกอย่างไร ใครจะรู้ว่าความเจ็บปวดในโลกนี้อาจจะประสบกับอะไรบ้างไม่เกี่ยวข้องกับเราเลย จากนั้นในความไม่สามารถของภูเขาเราย้ายออกจากผู้คนในภูเขา เรารักษาความคาดหวังไว้สูงจนมีภูเขาอยู่เบื้องหน้าเราก่อนที่เราจะรู้

ทุกครั้งที่เราตื่นขึ้นเราพยายามรู้สึกว่าชีวิตอีกวันหนึ่งได้รับการอภัย อย่าลืมความจริงที่ว่าทุกคนที่มีชีวิตจะต้องตายในวันหนึ่งเราจะมีชีวิตต่อไปทุกวันโดยไม่เพิกเฉยต่อความเป็นไปได้ที่อาจเป็นวันสุดท้ายของเรา ให้เราดูแลของขวัญที่มอบให้เราในชีวิต